In 2007 lanceerde AB een tijdloze reeks: ◄◄ REWIND. Centraal in deze reeks staan Belgische artiesten die integraal ‘hun klassieker’ performen. Noem het een mijlpaal in hun carrière of meer zelfs: een sleutelplaat uit de Belgische popmuziek. Het gaat vaak om albums die – zij het niet uitsluitend – in het collectieve geheugen gegrift zijn. Noem het ankerpunten in het Belgische muzieklandschap. Elk ‘pièce de résistance’ wordt met andere woorden integraal gebracht. Integraal? Jawel, exact in die volgorde zoals de artiest zijn/haar verhaal destijds (of nog steeds) wil(de) vertellen.

Met ◄◄ REWIND draagt AB ook een steentje bij tot het activeren van het Belgische muzikale erfgoed. Passeerden reeds de revue: ‘The Ideal Crash’ (dEUS ), ‘The Kids’ (The Kids), ‘Op Zoek Naar Romantiek’ (Guido Belcanto), ‘Jonge Helden’ (Arbeid Adelt!), ‘Gorky’ (Gorki),‘1981-1984’ (The Neon Judgement),‘Royalty in Exile’ (The Scabs), ‘Nooit Meer Drinken’ (Raymond van het Groenewoud), ‘De Mens’ (De Mens), ‘The Ship’ (Luc Van Acker), ‘Une Ball Dans La Tête’ (De Puta Madre), ‘Hè Hè’ (Jan De Wilde), ‘Laïs’ (Laïs) en ‘Struggle for Pleasure’ (Wim Mertens).

Arid plays ‘Little Things of Venom’ (1999)

‘Little Things of Venom’ is nog steeds het fel bejubelde debuut van Arid dat in 2019 exact 20 kaarsjes uitblaast. Zoals tradities dat eisen: dit moet gevierd worden! En hoe! Speciaal voor deze gelegenheid komt Arid éénmalig opnieuw samen om in het kader van◄◄ REWIND hun allereerste boreling integraal te spelen.

Arid haalde in ’96 de finale van Humo’s Rock Rally, en zoals het elke goede groep betaamt, liet de band zijn songs en groepsgeluid rijpen. Dat resulteerde in het meteen succesvolle debuut ‘Little Things of Venom’ dat probleemloos goud werd. Uit het album werden niet minder dan vijf (!) singles getrokken: ‘Too Late Tonight’, ‘Believer’, ‘Life’ ‘All Will Wait’ en‘Me and My Melody’. In het jaar daarop oogstte de band alles wat er te oogsten viel. Ze speelden twee maal op Rock Werchter (’99 en ’00), verkochten twee maal de grote zaal van AB uit (’00), werden op sleeptouw genomen door Suede (’99) en Counting Crows (’00) en het album werd zelfs in de Verenigde Staten uitgebracht door Columbia onder de titel ‘At The Close of Every Day’. 

Opgelet: het gaat hier wel degelijk over een éénmalige reünie. Na deze show zal Jasper Steverlinck zich op nieuw werk focussen dat in ’20 het levenslicht zal zien.